Parapleji vücut alt yarısında  gelişen felç yani kuvvet ve hareket kaybını ifade eder.

Paraparezi ise kısmi kuvvet kaybıdır. Bu duruma genellikle boyun bölgesinin altındaki sırt ,bel bölgesindeki omurga yaralanmaları yol açar.

Kolların da hareket kaybı ile sonuçlanan duruma ise tıpta tetrapleji denir. Bu durumda hasar veya hastalık boyun bölgesindeki omurga ve omurilik hasarı ile gelişir.

Omurilik, kemik kanalın içinde korunaklı bir durumda olduğu halde, düşme, çarpma, ezilme veya kırık gibi travmalardan zarar görebilir ve bunun sonucunda “omurilik yaralanması” dediğimiz durum ortaya çıkar. Omuriliğin işlevini kaybetmesi travma yanında omurga bölgesindeki tümörler, enfeksiyonlar, multipl skleroz vb  bir takım hastalıklara bağlı da gelişebilir.

Omurilik ve sinir lifleri, beyinden çıkan sinir uyarılarını kol, bacak ve organlara taşır. Bu bizlerin hareket etmesini, hissetmesini sağlar, idrar, dışkılama ve cinsel fonksiyonlarımızı kontrol eder. Travma ve hastalıklara bağlı omurilikteki baskı sonucu hasar gören bölgeler iletişim görevini yapamaz hale gelir. Başka bir deyişle, organlarla beyin arasındaki irtibat, hasar gören bölgeler ve aşağısında kaybedilir. Bu kayıp hasarın şiddetine göre geçici ya da kalıcı olabilir.

Torasik, lomber, sakralmedullaspinalissegmentlerininspinal kanal içindeki nöral elementlerinin hasarına bağlı olarak, motor ve/veya sensoriyal fonksiyon kaybı veya bozukluğudur. Üst ekstremitelerin fonksiyonu korunmuştur. Lezyon seviyesine bağlı olarak gövde, alt ekstremiteler ve pelvik organlar etkilenebilir. Bu terim kaudaekuina ve konusmedullaris lezyonlarını da kapsar. Ancak nöral kanal dışındaki periferik sinir ve lumbosakral pleksus lezyonlarını ifade etmez.

Spinalkord adı verilen omurga ve omurilik yapılarından oluşan sinir segmentlerindeki hasar sonucu oluşan parapleji en sıklıkla ;

Yüksekten düşme

Trafik kazası sonucu omurga kırıkları ve ezilmesi

Ateşli silah ve kesici alet yaralanmaları

Göçük veya ağır cisim altında kalma

Omurilik tümörleri

Konjenitalspina bifida vb. sorunlar

Kanser ve osteoporoz nedeni ile gelişir.

Tetrapleji olarak isimlendirilen boyun bölgesi yaralanmaları kollarda da kuvvet kaybı oluşturur ve bu durum yukarıdaki nedenle dışında sıklıkla spor aktiviteler ve sığ suya dalma nedeniyle gelişir.

Spinalkord hasarında en önemli olan acil durumda doğru taşıma kuralları ile hastanın acilen tıbbi tedavi merkezine ulaştırılmasıdır.

Olayı takiben hastanın yoğun rehabilitasyon programına ihtiyaç vardır. Bu hastalarda rehabilitasyon belirli aralıklarla devam ettirilmelidir. Hastaların çok büyük bir kısmında ciddi hareket kaybı ve fonksiyon bozuklukları, idrar ve gaita kontrolünde istemli kontrol bozuk kalır. Spinalkord yaralanmaları en ağır özürlülük durumu oluşturan durumdur.

Rehabilitasyonun amacı; bu kişilerin fiziksel, zihinsel ve toplumsal işlevini en üst düzeye ulaştırmaktır. İlke olarak rehabilitasyon çalışmaları olabildiğince erken başlatılmalı. Hastanın durumu bu süreci değiştirebilir. Rehabilitasyon çalışmalarının geç başlatılması bir takım komplikasyon dediğimiz, bu hastalığın seyrinde görülen ikinci hastalıkların ortaya çıkmasına sebep olur. Bası yaraları, eklem sertlikleri, kemik erimesi, mesane ve barsak fonksiyon bozuklukları, heterotropik ossifikasyon, fraktür, spastisite, otonomik disrefleksi, derin ven trombozu gibi durumlar sayılabilir.

Rehabilitasyon çalışmaları, geleneksel yöntemler yani çeşitli eklem hareketleri, germe egzersizleri, kasların güçlendirilmesi ve hareketten oluşmaktadır. Bunları sağlamak için de bir takım teknik ve yöntemlerden yararlanılır.

Hastaların sürekli takiplerinin fizik tedavi uzmanı hekim tarafından belirli aralıklarla sürdürülmesi önemlidir.

Bu hastaların büyük bir kısmı tekerlekli sandalye ile yaşamlarını sürdürür. Yaralanmanın seviyesine göre bazı hastalar özel ortez ve yürüme cihazları ile yürür. Bu duruma hekim ve fizyoterapist ile birlikte ortez teknikeri karar vermeli hasta için en uygun olan sistem organize edilmelidir.